به بهانه سالروز درگذشت فرزند برومند امام (ره)

سیزده سال پیش ، در ‪۲۶‬اسفند سال ‪۱۳۷۳‬هجری شمسی ، حجت‌الاسلام و المسلمین سید احمد خمینی فرزند برومند حضرت امام خمینی (ره) به رحمت حق پیوست و پیکر پاکش در میان غم و اندوه وصف ناپذیر مردم داغدار ایران به آغوش خاک سپرده شد.

زندگی این سید بزرگوار را در تاریخ سیاسی ایران می‌توان به چهار دوره تقسیم کرد:
دوره نخست ، نقش ایشان در دوران مبارزه سیاسی از سال ‪۱۳۵۵‬و سفر به عراق و اقامتش در کنار امام. دوره دوم دوران اقامت ایشان در نجف و پاریس و دوره بعدی ‪۱۰‬سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی و آخرین دوره که پس از رحلت حضرت امام را در بر می‌گیرد.

سید احمدآقا در هر چهار دوره همراه و پشتوانه پدرش بود ، بویژه بعد ازشهادت سید مصطفی در نجف اشرف ، رسالت بزرگی برای خود احساس می‌کرد و با تلاش شبانه روزی خود با دانشجویان ، سیاستمداران و اقشار مختلف مردم ایران ارتباط برقرار کرد و ندای انقلاب را از نجف به همه دنیا رساند.

در زمان هجرت امام به فرانسه ، فرزند برومند امام با هوشیاری در کنار امام توانست انقلاب را از گزند جریانات منحرف در امان نگه دارد و آن را به ساحل نجات برساند.

وجود یادگار امام پس از رحلت ایشان برای پایداری نظام و انقلاب اسلامی غنیمت بود و بطور یقین حمایت سید احمد آقا از رهبری و نظام نقش انکار ناپذیری دراستواری انقلاب و خنثی کردن نقشه‌های دشمنان داشت.