نگاهی به حادثه آتش سوزی مسجد جامع کرمان

حادثه آتش سوزی مسجد جامع کرمان را می توان به عنوان شعله ور کننده آتش مبارزه و قیام مردم انقلابی ایران علیه رژیم ستمشاهی ارزیابی کرد.

این حادثه که در 24 مهر ماه سال 1357 و توسط عمال رژیم منحوس پهلوی روی داد موجب گردش چرخهای انقلاب اسلامی و سرعت در پیروزی این انقلاب شد.
بنا به اظهار شاهدین این حادثه یکی از ننگین ترین و شنیع ترین حرکت هایی بود که از طرف رژیم سابق علیه امت خداجو و انقلابی ایران و بویژه مردم کرمان انجام شد.
این رویداد در عین حال نقطه عطفی در مبارزات مردم کرمان بود بطوری که وقوع آن ضربه سختی بر پیکر رژیم پهلوی وارد کرد و مردم را برای مبارزه مصمم تر ساخت.
حادثه آتش زدن مسجد جامع کرمان باعث شد که انقلاب از حوزه مساجد ، متدینین، دانشگاهها و تحصیل کرده ها عبور و تا عمق توده های مردم نفوذ کند.
روز 24 مهر سال 1357 عده ای کولی که در کرمان به "لولی ها" معروف و از فرهنگ مذهبی و ادب اجتماعی بی بهره بودند بعد از تطمیع و سازماندهی توسط رژیم سابق با چوب و چماق و اسلحه سرد به مسجد جامع کرمان هجوم آوردند.
حادثه مسجد جامع کرمان رژیم را زیر سووال برد و بعد از این حادثه شعاری کاملا جهت دار و سنجیده با مضمون" کتاب قرآن را، خلق مسلمان را، مسجد کرمان را، شاه به آتش کشید" در سراسر کشور طنین انداز شد که این حادثه را مستقیما به شاه نسبت می داد.
در مورد چگونگی وقوع این حادثه باید گفت: مردم کرمان به مناسبت گرامیداشت چهلمین روز شهدای 17 شهریور تحت زعامت روحانیت مبارز و در راس آنها آیت الله صالحی کرمانی در محل مسجد جامع تجمع کرده بودند.
در این هنگام کولی ها از در شرقی مسجد جامع با لباسهای خاص و رنگها و تیپ هایی که رعب و وحشت در دل مردم ایجاد می کرد با چوب و چماق هایی که به آنها قلاب متصل کرده بودند(برای ایجاد زخم و جراحت) هجوم خود را آغاز کردند.
هدف رژیم در استفاده از این افراد این بود که مردم را در برابر مردم قرار دهد.
از نکات جالب توجهی که نقل می شود این است که حمله کنندگان به مسجد آنقدر بیسواد و نادان بودند که در ابتدای ورود شعار درود بر شاه خائن را سر می دادند که بعدا به دستور عمال رژیم شعار خود را به درود بر شاه اصلاح کردند.
کولی ها پس از شکستن در شرقی مسجد و ریختن به داخل آن کارهایی انجام دادند که نمایانگر اوج رذالت و پستی آنها بود.
بنا به اظهارات شاهدین، عمال رژیم روز قبل در پشت بام مسجد مقدار زیادی سنگ و آجر جمع کرده بودند که کولی ها با استفاده از آنها مردمی که در صحن مسجد حضور داشتند را هدف قرار دادند.
آتش زدن موتورسیکلتها و دوچرخه های متعلق به مردم، پرتاب گاز اشک آور و ضرب و شتم مردم در حالی که درهای مسجد توسط کولی ها بسته شده بود و آنان راه گریزی نداشتند از دیگر اقدامات ددمنشانه عمال رژیم شاه در این حادثه بود.
بعد از آن کولی ها در سطح خیابانهای شهر شروع به آتش زدن مغازه ها و اموال عمومی کرده و از هیچ تخریب و خسارتی فروگذار نکردند.
در این حادثه تعداد زیادی از مردم مجروح شدند و یک نفر به نام شهید "باقدرت جوپاری" در خیابان بیرون از مسجد توسط یکی از نیروهای شهربانی به وسیله کلت به شهادت رسید.
حادثه مسجد جامع کرمان از ساعت 10 صبح شروع شد و تا حدود ساعت 3 بعد از ظهر ادامه داشت.
بعد از این حادثه آیت الله صالحی کرمانی به عنوان روحانی پیشرو و انقلابی در کرمان سعی کرد با انعکاس این حادثه، ذهن مردم کشور را نسبت به جنایت دولتمردان روشن سازد.
بدنبال ارسال تلگراف های فراوان ایشان به مراجع تقلید، گروههایی از طرف این مراجع برای بررسی عمق فاجعه به کرمان آمدند و خسارتها را بررسی کردند و صحبتهای مجروحین و مصدومین را شنیدند.
پس از این حادثه تاسف آور، فرهنگیان کرمانی محکم پای کار ایستادند و علاوه بر صدور قطعنامه های متعدد و اطلاعیه و بیانیه، مدارس را نیز تعطیل کردند که خود ضربه سنگینی بر پیکر رژیم در کرمان بود.
فرهنگیان در روز هفتم حادثه مسجد جامع با راهپیمایی خود، عمال رژیم را مجبور کردند درهای مسجد را باز کنند و امور مسجد به روال سابق برگردد.
با انعکاس این حادثه در سطح کشور تظاهرات و اعتصابها گسترش یافت و موجب شور همگانی مردم برای تداوم انقلاب اسلامی شد.