کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

شعر زیر یکی از سروده‌های حسنیجانی است که در رثای سید و سالار شهیدان و حادثه سرخ عاشورا سروده است.

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

ایستاده است به تفسیر قیامت زینب
آن سوی واقعه پیداست بیا تا برویم

خاک در خون خدا می شکفد می بالد
آسمان غرق تماشاست بیا تا برویم

تیغ در معرکه می افتد و برمی خیزد
رقص شمشیر چه زیباست بیا تا برویم

از سراشیبی تردید اگر برگردیم
عرش زیر قدم ماست بیا تا برویم

زره از موج بپوشیم ردا از توفان
راه ما از دل دریاست بیا تا برویم

کاش ای کاش که دنیای عطش می‌فهمید
آب مهریه زهراست بیا تا برویم

چیزی از راه نمانده است، چرا برگردیم
آخر راه همین جاست بیا تا برویم

فرصتی باشد اگر باز در این آمد و رفت
تا همین امشب و فرداست بیا تا برویم