نوروز، از جمله جشن‌های ایرانیان باستان است که به دلیل مبارکی و پسندیده بودن آن، مورد پذیرش ائمه و بزرگان دین اسلام قرار گرفت و با گذشت هزاران سال همچنان در این سرزمین گرامی داشته می‌شود.
یکی از علت‌های ماندگاری آیین‌های نوروزی،پندهای اخلاقی و اجتماعی نهفته در دل آنها و مطابقتشان با موازین اسلامی است و در واقع همین علت نیز سبب شد تا نوروز پس از فتخ ایران توسط مسلمانان جلای بیشتری به خود گرفته و از خطر زوال برهد.
با ورود دین اسلام به سرزمین ایران، نوروز باستانی رنگ و بوی مذهبی گرفت و از آن پس سفره‌های هفت سین ایرانیان مزین به کتاب " قرآن " شد و لحظه‌های تحویل سال بادعای یا "مقلب القلوب و الابصار"، حالتی روحانی به خود گرفت.
روایات زیادی درباره میمونی و مبارکی این جشن فرخنده از پیامبر اسلام (ص) و ائمه معصوم (ع) نقل شده است که دراین گزارش به دو روایت مهم اشاره می شود.
"عبدالصمد بن علی" از جد خود نقل می‌کند که" در نوروز جامی سیمین که پر از حلوا بود، برای پیغمبر (ص) هدیه آوردند و آن حضرت پرسید که این چیست؟ گفتند عید بزرگ ایرانیان است، فرمود
آری ، در این روز بود که خداوند عسکره را زنده کرد.
پرسیدند عسکره چیست ؟ فرمود عسکره هزاران مردمی بودند که از ترس مرگ ترک دیار کردند و سر به بیابان نهادند و خداوند به آنان گفت بمیرید و مردند ، سپس آنان را زنده کرد و ابرها را امر فرمود که به آنان ببارد ، از این روست که پاشیدن آب در این روز رسم شده است.
پیام مکرم اسلام (ص) سپس از آن حلوا تناول و آن را میان اصحاب خود قسمت کردند و فرمودند:کاش هر روزی برما نوروز بود". (آثار الباقیه صفحه ( ۳۲۵ "معلی بن خنیس" نیز نقل کرده است:روز نوروز بر حضرت جعفر بن محمد صادق (ع) درآمدم.گفت،"آیا این روز را می‌شناسی ؟" گفتم فدای تو شوم ، این روزی است که ایرانیان آن را بزرگ می‌دارند و به یکدیگر هدیه و ارمغان می‌دهند.
پس حضرت صادق گفت"سوگند به خداوند که این بزرگداشت نوروز به علت امری کهن است که برایت بازگو می‌کنم تا آن را دریابی"، پس گفت "ای معلی، روز نوروز، روزی است که خداوند از بندگان خدا پیمان گرفت که او را بپرستند و او را شریک و انبازی نگیرند و به پیامبران و راهنمایان او بگروند و به پیشوایان دین ایمان بیاورند.
همان روزی است که آفتاب درآن طلوع کرد و بادها وزیدن گرفت، و زمین در آن شکوفا و درخشان شد.همان روزی است که کشتی نوح (ع) در کوه آرام گرفت ، همان روزی است که پیامبر خدا (ص)، امیرالمومنین علی (ع) را بر دوش خود گرفت تا بت‌های قریش را از کعبه به زیر افکند و بتان را خرد کند، چنان که ابراهیم (ع) نیز این کار را کرد.
همان روزی است که پیامبر به یاران خود فرمودند تا با علی (ع) به عنوان امیرالمومنین بیعت کنند (عید غدیرخم).
همان روزی است که قائم (عج) بر دجال پیروز شود و او را در کنار کوفه بر دار کشد و هیچ روز نوروزی نیست که ما در آن متوقع گشایش و فرجی نباشیم،زیرا نوروز از روزهای ما شیعیان است." (بحار الانوار - علامه مجلسی جلد ۱۴مبحث نوروز ).
به دلیل همین روایت‌های اسلامی است که بزرگداشت و برگزاری نوروز، بویژه در نزد شیعیان تا به امروز ادامه دارد و هیچ گاه سفره هفت سین ایرانی بدون قرآن و تحویل سال بدون گفتن " یا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الی احسن الحال" نیست.
از:لیلا صمدی - ایرنا