نوروز لحظه ظهور جلوه‌ای زیبا از تاریخ باستانی ایران

گویند زیر این دنیا، دریای بزرگی است که سراسر جهان را پوشانده، در وسط این دریا ماهی بزرگی است که گاوی از آن بزرگتر بر پشت او قرار گرفته است.


دنیا روی یکی از شاخ‌های این گاو قرار دارد، گاو سالی یک بار برای رفع خستگی دنیا را از شاخی به شاخی دیگر می‌اندازد و این لحظه، زمان نو شدن سال است.

لحظه تحویل سال، لحظه چرخیدن سیب توی کاسه آب، لحظه ظهور نوروز، لحظه تحول وجودی، لحظه پاکی دل، لحظه لبریز کردن وجود به عشق، نیکی، دوستی و محبت.

امروز نوروز، روز نوست روز نوزایی طبیعت، روزی که در طول بیش از سه هزار سال تبدیل به روح فرهنگ جامعه ایرانی شده است.

امروز نوروز ، طلایه دار فروردین، پیک خوش خرام سال نو و فصل سبزه و جوانه است.

این روزها صدای پای بهار و حاجی فیروز که براساس اساطیر ایران زمین نمادی از شادمانی این روز برای بازگشت الهه جنگ، باروری و آفرینندگی به روی زمین است در همه جا شنیده می‌شود.

نوروز، این میهمان اساطیری که از روزگاران کهن در فرهنگ ایرانی جای گرفته است دوباره آمده تا بازتابی از نو شدن طبیعت را در زندگانی مردمان این دیار عیان کند.

ایرانیان در هر شرایطی که باشند این روز را به دلیل ظهور نو در زندگی، روح و جان خود عزیز می‌شمارند.

این در حالی است که نوروز در ترکیب فرهنگ اسلامی، جایگاهی والاتر یافت چنانکه گفته می‌شود روز عید غدیر خم و ولایت علی ابن ابی طالب(ع) همراه و همزمان با نوروز بوده است که این خود بر ارزش و غنای مذهبی این آیین اساطیری افزوده است.

آنگونه که ایرانیان بنا بر سنت‌های دینی، نوروز را روزی مقدس و خجسته می‌دانند و آداب نوروزی را با فرهنگ ایرانی،اسلامی خود در آمیخته و به آن جلال و شکوهی خاص بخشیده‌اند.

به هر حال نوروز را با تمامی ارزشها و زیبایی‌هایش نمادی از غنای فرهنگ ایرانی باید دانست که در طول اعصار و قرون جایگاهش را در فرهنگ ایرانی و اسلامی حفظ کرده است.

خانه تکانی و در اصل دل تکانی، دید و رفتن بر مزار رفتگان و یادی از آنان و زندگانی ناپایداری که باید حداقل فرصت‌ها را در آن غنیمت شمرد، بازدید از عزیزان و فراموشی کدورتها، محبت، عشق، دوستی و نو شدن دل همراه با نوگرایی طبیعت از جمله جلوه‌های این سنت باستانی است.

هفت سین یا همان تلخ و شیرینی‌های زندگی با همه زیبایی‌هایش همه جزیی از این فرهنگ و قومیت است که اگر نبود این چشمه جوشان زندگی، عشق، حیات انسان و کائنات در این فصل شاید جلوه‌های انسانی، لطافت و ظرافت فرهنگ ایران تا این حد نمودار نمی‌شد.

هفت سینی که در هر خانه پهن می‌شود به نماد برکت، زیبایی، عشق، حیات، سلامتی، شیرینی و شادی زندگی، آرزوی سعادت و نیکبختی برای همگان در سال جدید است.

بیش از همه در این هفت سین تنگ ماهی قرمز و سبزه سبز زندگی نمود دارد.

سبزه‌ای که به یادگار از قرنها قبل دوران پادشاهی ساسانیان است زمانی که از چند روز قبل از عید در بارگاه پادشاه ‪ ۱۲‬ستون از خشت خام برپا کرده و بر بالای آنها چندین غله را از گندم و جو، ماش و عدس و مانند آن کشت می‌کردند تا بدانند از میان آنها کدام کشت برای سال جدید بهتر می‌روید.

البته همزمان با آن نیز مردم در خانه‌هایشان نیز هفت نوع سبزی را می‌رویاندند تا بهترین کشت خود را در آن سال با توجه به شرایط جوی انتخاب کنند.

وامروز این سبزه به نماد سبزی و خرمی زندگی زینت بخش سفره‌های هفت سین مردمان این خطه است مردمانی که در کنار عزیزان خود گرد این سفره‌های رنگین می‌نشینند و با بهترین و زیباترین آرزوها برای خود و اطرافیان‌شان به استقبال سال جدید می‌روند.

غذای شب عید را هم عموما سبزی پلو با ماهی می‌پزند تا سبزی آن نماد رویش و زندگی و ماهی آن هم نماد زایش و برکت باشد و سفره‌هایشان همواره پر برکت و پر و پیمان.

امروز نیز که نخستین روز از این سال است، همه با ظاهری آراسته و دلی سرشار از نیکی و خوشی و امیدهای روشن به دیدار عزیزان خود می‌روند و یا راه سفر در پیش می‌گیرند تا تعطیلات نوروزی را که براساس سنت‌های دیرین ایرانیان ‪ ۱۲‬روز است به خیر و خوشی و نشاط بگذرانند و خود را برای سالی جدید در تلاش و معاش و زندگی بهتر مهیا کنند.

این دور همواره با چرخ این روزگار تکرار می‌شود اماتکراری نامکرر همچون چرخش مدام کیهان و طلوع و غروب خورشید که هرگز زیبایی و تجلی خود را از دست نمی‌دهد ودر دیدگان مردم بی‌فروغ نمی‌شود.

زیرا تولد و حیاتی دوباره. نو شدن زندگانی و رویشی مجدد است.

امروز روز نو است، نوروز و سال جدید.باشد تا این روز و این سال به کام و نام مردمان ایران زمین باشد.

برآمد باد صبح و بوی نوروز به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال همایون بادت این روز و همه روز