اى
خداوند، ماه رمضان در میان ما بس ستوده زیست و ما را مصاحب و یارى نیکو
بود و گرانبهاترین سودهاى مردم جهان را به ما ارزانى داشت. اما چون زمانش
به سر رسید و مدتش و شمار روزهایش پایان گرفت، آهنگ رحیل کرد.
اى خداوند، اینک با او وداع مىکنیم،
همانند وداع با عزیزى که فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگین و
گرفتار وحشت تنهایى کند، عزیزى که او را بر ما پیمانى است که باید
نگهداریم و حرمتى که باید رعایت کنیم و حقى که باید ادا نماییم.
پس، اکنون مىگوییم: بدرود اى بزرگترین ماه خداوند و اى عید اولیاى خدا.
بدرود اى گرامىترین اوقاتى که ما را مصاحب و یار بودى، اى بهترین ماه در همه روزها و ساعتها.
بدرود اى ماه دست یافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند.
بدرود اى یار و قرینى که چون باشى،
قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مایه امید
ما که دوریت براى ما بس دردناک است.
بدرود اى همدم ما که چون بیایى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خیز است و تألم افزاى.
بدرود اى همسایهاى که تا با ما بودى، دلهاى ما را رقّت بود و گناهان ما را نقصان.
بدرود اى یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادى و اى مصاحبى که راههاى نیکى و فضیلت را پیش پاى ما هموار ساختى.
بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسیارند، و چه نیکبخت است آن که حرمت تو نگه داشت.
بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عیبها که پوشیده داشتى.
بدورد که درنگ تو براى گنهکاران چه به درازا کشید و هیبت تو در دل مؤمنان چه بسیار بود.
بدرود اى ماهى که هیچ ماه دیگر را توان همسرى با تو نیست.
بدرود اى ماهى که تا تو بودى، امن و سلامت بود.
بدرود اى آن که نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى.
بدرود که سرشار از برکات بر ما در آمدى و ما را از آلودگىهاى گناه شست و شو دادى.
بدرود که به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داریم و نه از روزهات ملالتى در خاطر.
بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناک.
بدرود که چه بدیها که با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.
درود تو را و آن شب قدر تو را که از هزار ماه بهتر است.
بدرود که دیروز که در میان ما بودى آزمند ماندنت بودیم و فردا که از میان ما خواهى رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد کشید.
بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که
اینک از آن محروم ماندهایم. و بر آن برکات که پیش از این ما را داده بودى
و اینک از کفش دادهایم.
بار خدایا، ما آشناى این ماهیم، ماهى
که ما را بدان شرف و منزلت دادى و به برکت نعمت و احسان خویش روزه داشتنش
را توفیق دادى، در حالى که مردمان شقى قدرش را نشناختند و شور بختى خویش
را از فضیلتش محروم ماندند.
اى خداوند، تو بودى که ما را برگزیدى و
به شناخت این ماه توفیق عنایت کردى و به سنت آن راه نمودى. تو بودى که ما
را توفیق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانى داشتى، هر چند ما قصور ورزیدیم و
اندکى از بسیار به جاى آوردیم.
اى خداوند، روزى ما ساز خوف از عقاب
جهنم را و شوق به نعیم بهشت را، تا لذت آنچه را که از تو خواستهایم در
یابیم و از اندوه آنچه از آن به تو پناه مىآوریم وارهیم.
اى خداوند،
ما را در شمار توبه کنندگانى در آور که محبت خود را به آنان ارزانى
داشتهاى و پذیرفتهاى که به طاعت تو باز گردند، اى دادگرترین دادگران.
اى خداوند، از پدران و مادران و همکیشان ما، آنان که دیده از جهان بستهاند و آنان که هنوز جام مرگ ننوشیدهاند، در گذر.
بار خدایا، بر محمد پیامبر ما و خاندان
او درود بفرست همچنان که بر ملائکه مقربین خود درود فرستادهاى. و بر او و
خاندانش درود بفرست، آن سان که بر پیامبران مرسل خود درود فرستادهاى. و
درود بفرست بر او و خاندانش، آن سان که بندگان صالح خود را درود
فرستادهاى، درودى بر تر از درود آنها، اى پروردگار جهانیان. درودى که
برکت آن به ما رسد و سود آن نصیب ما گردد و سبب استجابت دعاى ما شود.
که تو کریمتر کسى هستى که بدو رغبت
توان یافت و کارسازترین کسى هستى که بدو توکل توان کرد و تو خود
بخشندهترین کسان به سائلان درگاه خود هستى.آمین