"روزنامه در تعطیلات نوروزی منتشر نمیشود"، این عنوانی بود که ۲۶اسفند ۸۵بر صفحه نخست تقریبا همه روزنامهها جز "ایران" نشست.
این شیوه تعطیلی روزنامه، در چند ساله گذشته به یک سنت تبدیل شده است.
برپایه تقویم رسمی کشور، تعطیلات عید فقط چهار روز است و پرسش اغلب مخاطبان این است که چرا تعطیلی روزنامهها حداقل دو هفته به درازا میکشد.
اما در این میان، روزنامه ایران برای جلوگیری از سکون چرخه اطلاعرسانی مکتوب در برهه پر خبر کنونی در سطح داخلی، منطقهای و بینالمللی، همچنان به انتشار خود ادامه میدهد تا نیاز مخاطبان را برآورده کند.
استقبال از روزنامه ایران در ایام نوروز و اهمیت این اقدام، نشان میدهد که نیاز به اطلاعرسانی در تعطیلات از اهمیت زیادی برخوردار است.
این اقدام روزنامه ایران در چارچوب روزنامهنگاری حرفهای است که در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان، تعطیلی روزنامهها بیمعنا است و در روزهای خاموش هفته، روزنامهها در صفحاتی کمتر منتشر میشود که در برگیرنده اخبار و گزارشهای مهم است.
رابطه روزنامهها و مخاطبان در نظامهای علمی اطلاعرسانی بیشتر به یک ارتباط مداوم و حتی عاطفی تبدیل میشود و دیگر دلیلی برای فرستادن مخاطبان به تعطیلات اجباری وجود ندارد.
همچنین درک موقعیت در رسانهها یک اصل اساسی است و با توجه به این موضوع، آیا بهتر نبود دیگر روزنامهها نیز با همراهی ایران، اخبار وقایع مهم از جمله تحولات پرونده اتمی ایران را به مخاطبان ارائه میکردند.
از سوی دیگر، ۱۶روز غیبت روزنامهها برای مردم که کمتر در این ایام اخبار رسانههای شنیداری و تصویری را دنبال میکنند، سبب فقر اطلاعرسانی میشود.
گرچه مردم در چند ساله گذشته به نبود روزنامه در ایام نوروز عادت کردهاند اما آیا این عادت نمیتواند در طول سال گسترش یابد و روزنامهها بخشی از مخاطبان خود را در دیگر ایام سال از دست بدهند یا بهعبارتی عادت روزنامهخوانی در بخشی از جمعیت جامعه از بین برود.
نبود آگهی و درآمد برای روزنامهها در چنین تعطیلاتی یک واقعیت است، اما آیا نمیتوان انتشار روزنامه با سود کمتر یا حتی بدون سود را برای چند روز تحمل کرد تا حرکت چرخه اطلاع رسانی ادامه یابد.
در نگاهی دیگر، به عنوان یک راهکار، روزنامهها میتوانند در ایام نوروز با یک تقسیم کاری مشخص و همکاری جمعی، انتشار نوبتی را در دستور کار قرار دهند بگونهای که در این مدت هر روز سه یا چهار روزنامه منتشر شود. / ایرنا