سالروز رحلت پیامبر اسلام(ص) رسول مهربانی

خورشید گریه می‌کند چنانکه ابر، آسمان ناله می‌کند چنانکه رود، دریا ضجه می‌کشد چنانکه ماه، آه دل خون می‌شود ،چندان که چشم.

باید گریست، باید بایسته تر عزا کرد، در رحلت اشرف مکارم اخلاق، اشرف مخلوقاتی که مرامنامه انسانیت را تا انتهای تاریخ برای بشریت تدوین کرد.

و اینک بیست وهشت صفر فرا رسید، روز نوحه قرآن،روز ناله فرقان در فراق یاسین، روز گریه سوره رحمان و اینک آسمان با همه فرشتگانش به استقبال آسمان زمین آمده است.

بگو باران از کدام سو بگرید، اینک که آسمان اندوهگین جز اشک دیده و تاب گریستن بعض دیگری در گلو ندارد و آه و ناله در محیط تکوین از چهار گوشه کعبه بلند می‌شود و زمزم سیل اشک خون به دیده می‌آورد.

براستی شب سیه‌پوش رحلت محمد(ص) است و ماه فرومانده در جمالش، سیاهپوش رحلت بلند مرتبه‌ترین انسان تاریخ است.

کدامین چشم‌تر است که در بیست و هشتمین روز صفر، خواب بر دیده داشته باشد، آن هنگام که رسول یار، رسول مهربانی چونان گنجی عظیم در درون خاک سپرده می‌شود.

آفتاب چگونه برآید، در غمی که زمین در سال سوگ پیمبر(ص) رستن نمی‌کند و دل آتشفشان خون دارد، به روزی اینچنین اشک بار.

ای رسول رستگاری و صلح،ای شب گیسوی تو روز نجات، آتش سودای تو آب حیات، چنانک چشم فرو بستید، نفس زمین پس از رحلت شما به شمارگان افتاده و که کاروان بشریت بی‌قافله‌سالاری به کدام سو براند.

اکنون که می‌روی،اگر نبود، شمع سوزان همیشه برافروخته امامت، براستی خیل گمشدگان تاریخ، به کدام مامن و پناهگاه، آرام می‌گرفتند.

تمام اشیا و موجودات مویه‌کنان، گریه می‌کنند، یعنی که گریستن بر تربت پاک شما عبادت است و تمسک جستن به گنبد سبزتان، کرامت است.

براستی،کدام چشم است که در و مروارید اشک در غمت نساییده باشد و گونه‌ای در رحلت تو تر نکرده باشد، آنگاه که در غروب غربت غمگانه تو، آسمان بارشی جز ماتم و اندوه در دل گرفته خود ندارد.

این روزها پرچم‌های سیاه به نشانه عزا به اهتزاز درآمده و خیمه‌های عزاداری در سوگ پیامبر مکرم اسلام و شهادت امام حسن مجتبی (ع) در جایی جای شهر برپا شده است.

آری چنین است که " لقد انقطع بموتک مالم ینقطع بموت غیرک، من النبوه و الانباء و اخبار السماء " که هر آینه با مرگ تو، قطع شد چیزی که با مرگ دیگران قطع نمی‌شود و آن نبوت و احادیث دین آسمانی است.

یا محمد(ص)، خصوصیت مصیب تو چنان است که تمام مصیبت زدگان عالم را مصیبتشان به تسلیت و آرامش نشاند و عمومیت مصیبت در این است که احدی از مردم در مصیبت تو فارغ از غم نیست.

پس سپاس برخدایی که بر ما منت نهاد به وجود محمد(ص) که ما را خاتم همه امتها قرار داد، چنانچه او در دعوت به سوی دین تو با نزدیکانش درافتاد و برای احیای دینت رشته خویشاوندی خود را گسیخت و دورترین انسان‌ها را به واسطه پذیرش دین تو ، به خود نزدیک کرد.

" ما ارسلناک الا رحمته للعامین " و نفرستادیم تو را مگر رحتمی برای عالمیان، اکنون کوس رحلت است و روز سیاه پوش به شب می‌ماند، پس گریه و گریه و گریه می‌کنیم، گریستنی عظیم در سالروز رحلت ختم انبیاء.

آن حضرت به‌وقت انتقال به آخرت هرآنچه را انبیا گذشته، در امت خود به ودیعت نهادند، در میان شما به ودیعت نهاد ، که پیامبران، امتها را بدون راه روشن و نشانه‌ای پا برجا سرگردان و رها نگذاشتند.

اینک که کوردلان غرب ، بازماندگان ابوجهل و ابوسفیان در جراید غربی خود برساحت مبارکتان اهانت کرده‌اند، سکوت نکنیم.

شور عزای نبوی و حسنی در ‪ ۲۸‬صفر،در استان چهارمحال و بختیاری به اوج خود رسید و کودک و جوان و پیر در این مصیب اشک ماتم ریختند.

"ای تن تو پاکتر از جان پاک روح تو پرورده روحی فداک "